ذکر لفظی و ذکر قلبی چیست – معنی و مفهوم ذکر قلبی و ذکر لفظی

در این نوشته از سایت ملکوت 786 ذکر لفظی و ذکر قلبی چیست – معنی و مفهوم ذکر قلبی و ذکر لفظی را برای شما دوستان قرار دادیم . ذکر یعنی یاد خداوند . خداوند فرموده اند مرا یاد کنید تا استجابت کنم دعاهای شما را . ذکر خدا به دو صورت است . یک ذکر قلبی یعنی خداوند از ته دل و قلبا و ذکر لفظی از روی لفظ . مسلما ذکر قلبی ذکری است که تاثیر زیادی دارد برخلاف ذکر لفظی …

ذکر لفظی و ذکر قلبی چیست – معنی و مفهوم ذکر قلبی و ذکر لفظی,ذکر لفظی چیست,ذکر قلبی چیست,انواع ذکر و یاد خدا,ذکر خدا به صورت قلبی,ذکر خدا به شکل لفظی

انواع ذکر خدا :

یاد خداوند، موجب اطمینان، آرامش و نشاط درون آدمى است و نمى‌گذارد اندوه‌هاى برخاسته از کاستى‌هاى حیات مادى موجودیت انسان را به خطر افکند؛ همان گونه که نمى‌گذارد سرمستى غرقه شدن در کامجویى‌ها، راز نهایى شخصیت آدمى را از بین ببرد، یاد خداوند، دل را صفا و جلا مى‌دهد و زنگار غفلت‌ها و از خود فراموشى‌ها را مى‌زداید.

امیرالمؤمنین علی (ع) در خطبه 222 نهج‌البلاغه در عالى‌ترین مضامین مقام اهل ذکر را معرفى مى‌کنند.

ذکر را معمولا به دو گونه تقسیم مى کنند:

1- ذکر لفظى؛

2- ذکر قلبى، برخى ذکر عملى را نیز اضافه کرده اند.این تقسیم بندى در اصل برگرفته از آیات و روایات است .

باید توجه داشت که ذکر لفظى خود به خود ارزش چندانى ندارد و هدف از لفظ، توجه به معنا و تاثیر در دل است ؛ زیرا ذکر به معناى به یاد آوردن است و در مورد ذکر لفظى ، این امر تنها هنگامى صادق است که زبان با دل هماهنگ باشد.

خداوند متعال مى فرماید:

«و اذکر اسم ربک و تبتل الیه تبیلا؛ و نام پروردگار خود را یاد کن و [از همه‏] بریده یکسره به سوى او روى آور» (مزمل/8)

یعنى ذکر نام خدا با تبتل همراه باشد و مقصود از تبتل این است که توجه شخص منحصرا به خدا باشد.

ذکر قلبى هیچ گونه ظهور و بروز خارجى و لفظى ندارد و شخص فقط در دل به خدا توجه دارد، اگر در ظاهر نیز به کارى دیگرى مشغول باشد، اما در اعماق دلش روى به خدا دارد.

ذکر تنها سبحان الله ، و الحمد لله ، و لا اله الله ، و الله اکبر نیست؛ بلکه ذکر این است که اگر کسى به حرامى از حرام هاى الهى بر خورد کرد، از خداوند بترسد و آن حرام را ترک کند.

امام صادق (ع) در روایتى مى فرمایند:

کسى که با اخلاص لا اله الا الله بگوید وارد بهشت مى شود، و نشانه اخلاص او این است که گفتن لا اله الا الله او را از آنچه خداوند حرام کرده باز مى دارد.

(بحار الانوار، ج 93، روایت 21)

با دقت در این روایت در مى یابیم که حضرت به هر سه مرحله ذکر اشاره دارند:

یکى ،گفتن لا اله الا الله ، که ذکر لفظى است ؛

دوم ، همراه بودن ذکر با اخلاص در نیت ، که ذکر قلبى است ؛

سوم ، این که اخلاص باید در رفتار شخص اثر گذارد و او را از گناه باز دارد، که این ذکر عملى است.

همچنین رسول خدا (ص) در یکى از سفارش هاى خود به حضرت علی (ع) به صراحت ذکر عملى را بیان مى کنند:

یا على سه چیز است را انجام بدد:

1. مساوات و برادرى.

2. انصاف و از صمیم قلب حق دادن به مردم.

3. ذکر خداوند در هر حالى؛ و ذکر تنها سبحان الله ، و الحمد لله ، و لا اله الله ، و الله اکبر نیست؛ بلکه ذکر این است که اگر کسى به حرامى از حرام هاى الهى بر خورد کرد، از خداوند بترسد و آن حرام را ترک کند.

منبع : (بحارالانوار،ج 77، روایت 2)

************************************

منبع : سایت ملکوت 786 سایت اذکار و ادعیه و ختومات مجرب قرآنی